నేను రాసిన 'ల్యాండ్ స్కేప్ గార్డెన్' అనే తెలుగు కవితకు ఇనుగుర్తి లక్ష్మణాచారి ఇంగ్లీష్ అనువాదం..

ల్యాండ్ స్కేప్ గార్డెన్ 

అక్కడ 
నడిచే అడుగులకే
పూలు పూస్తాయి
ఆ పూల పేరు ఆశయాలు.
అక్కడ 
కదిలే చూపులే కవితలు రాస్తాయి
ఆ కవితల తీరు సూర్యోదయాలు.
అక్కడి చెట్ల క్రింద కూర్చున్న
విద్యార్థులు ఋషులై కనబడతారు.
పుస్తకాల పుటల జపమాలలు తిప్పి తపస్సు చేస్తుంటారు
ఉద్యోగ లోక క్షేమం కోసం హోమం చేస్తుంటారు.
తమ శ్రమనే ఆజ్యంగా పోస్తారు.
రోజంతా రాళ్లై భూమికి అతుక్కుపోతారు.

ఆ వనంలో అడుగుపెట్టగానే
ప్రతి వాడికి జ్ఞానోదయమవుతుంది.
ప్రతి కొమ్మ గాలి ద్వారా,
ప్రతి పక్షి తన రెక్క ద్వారా
ధర్మసందేశాన్ని మనిషి మెదడులోకి వంపుతుంది.
అందుకే -
అక్కడి ప్రతి చెట్టు నాకు మహాబోధిలా కనబడుతుంది.
అక్కడ
కొన్ని పక్షులు ప్రేమసందడిలో ఓలలాడుతూ కిలకిలరావాలు చేస్తాయి.
మరికొన్ని 
నాయకత్వ లక్షణాలను ఒంటికెక్కించుకుని సమావేశాల్లో మునిగితేలుతాయి.
అక్కడి పూలరంగులు గాలిలో చేరి
సూర్యుడి కిరణాలకే కాంతులద్దుతాయి.
అక్కడి అవనియే వేరు.

సన్ రైజ్ లో ఒక అందం
సన్ సెట్ లో ఒక అందం ల్యాండ్ స్కేప్ ది.
గ్రీనరీ ఎప్పుడూ అంటిపెట్టుకునే ఉంటుంది ల్యాండ్ స్కేప్ ని.
వసంతం ఆ వనాన్ని విడిచి పోనేపోదు.
ఎన్నెన్ని బృందగానాలో ఆ అభినవ బృందావనంలో..
షాలిమార్, హ్యాంగింగ్,పింజోర్ ,లీజర్ వాలే,
చాస్  మీ షాహీ,నిషాత్,లోదీ గార్డెన్స్ ఎన్నో గుర్తొస్తుంటాయి
మా ల్యాండ్ స్కేప్ ని చూస్తే..
అక్కడ పాదం మోపిన ప్రతీసారి
అరికాళ్లలో ఏదో పులకింతల పుప్పొడి చేరి
శరీరం తీపిరాగాల తేనెపట్టు అవుతుంది.
మనసు పావురమై ఎగిసి
ఆ పూలవనాల చుట్టే కేరింతలు కొడుతుంది.

         -తిరునగరి శరత్ చంద్ర
          

(ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయంలోని ల్యాండ్ స్కేప్ గార్డెన్ గురించి..)